Door onze reporter – Als ik de 29-jarige Kees de Witte tref tussen de blauwe kratjes, koelboxen en tassen
laat hij net aan een nieuwe bezorger zien hoe hij zijn lading controleert. Belangrijk, want de mensen op zijn route wachten
met smart op hun boodschappen. Vandaag mag ik mee op pad.
Alleen het kleine logo op zijn bestelbus verraad dat Kees in dienst is bij Tielbeke. Hij draagt een Albert Heijn jas en rijdt in een blauwe bus met Albert Heijn bestickering.
Het bezorgen van online bestelde boodschappen laat de supermarktketen namelijk over aan Tielbeke. Samen met zo’n dertig collega’s bezorgt Kees deze in Noord- en Oost-Nederland. Bij mensen thuis, tot in de keuken.
Vandaag staat er een rit met 22 adressen in Zwolle op de planning, voornamelijk in de nieuwbouwwijk Stadshagen. Niet per se zijn lievelingsroute, geeft Kees toe: ‘Ik rijd het liefst langere stukken buitenaf, vooral de Veluwe is prachtig.’ ‘Maar’, vervolgt hij, ‘juist die afwisseling houdt dit werk zo leuk. Je weet van tevoren nooit waar je heen gaat, wat je tegenkomt onderweg en wie er open doet.’
JE WEET VAN TEVOREN NOOIT WIE ER OPEN DOET.
Zijn route is iedere dag dan ook anders. Net als de tijd waarop hij begint. Soms is dit ‘s ochtends om 6:15 uur. Een andere keer rijdt hij een avondrit en start hij tegen 15:00 uur. In echt drukke periodes, meestal rond kerst en oud en nieuw, werkt hij wel eens een dubbele dienst. ‘Zo kan ik lekker extra bijverdienen.’ Ook is Kees inmiddels doorgegroeid tot “plusser”. Dat is het eerste aanspreekpunt voor de bezorgers en tevens degene die de routes klaarlegt en de ladinglijsten controleert. Het is duidelijk dat Kees goed ligt in het team. ‘Maak er een mooi verhaal van, dat verdient hij wel’, fluistert zijn leidinggevende me nog toe voor we instappen.
Na het koppelen van een apparaat genaamd Zebra aan het mobiele pinapparaat is het tijd om te vertrekken. De Zebra, ter grootte van een uit de kluiten gewassen smartphone, vertelt Kees waar hij heen moet en welke producten een klant heeft besteld. Op het eerste adres doet een jonge moeder open, waarna de goedlachse Kees vriendelijk vraagt waar hij de boodschappen neer mag zetten. Nadat deze op het aanrecht staan pint de vrouw het verschuldigde bedrag en neemt Kees alle lege kratjes weer mee terug. Deze zet hij direct netjes dichtgeklapt in de stelling. ‘Ik hou mijn wagen graag netjes.’
Aan manier waarop Kees zijn steekkar behendig vol stapelt is te zien dat hij dit werk al even doet. ‘Drie jaar om precies te zijn’, vertelt hij. En het bevalt hem ontzettend goed: ‘Ik hou van rijden en je maakt veel mensen blij met dit werk’.
Vooral oude mensen kijken uit naar zijn komst, vervolgt Kees. Hij krijgt dan ook wel eens een kopje koffie aangeboden. Als de tijd het toelaat slaat hij dit niet af. ‘Voor sommige mensen ben ik de enige persoon die ze spreken op een dag. Het gaat ze dan niet alleen om de boodschappen, het is ook een stukje sociaal contact.’
VOOR SOMMIGE MENSEN BEN IK DE ENIGE PERSOON DIE ZE SPREKEN OP EEN DAG.
Een paar adressen verder bellen we aan bij een appartement. ‘Hier woont waarschijnlijk zo’n ouder iemand.’ Kees heeft gelijk. Een bejaarde vrouw op krukken doet open. Momenteel kan ze zelf niet naar de winkel. De bushalte voor haar huis is ook nog eens opgeheven, vertelt ze. Ze is dan ook erg blij met de komst van Kees. Haar broer wees haar op de bezorgservice van Albert Heijn: ‘echt een uitkomst.’
Dit appartement had een lift, maar af en toe moet Kees ook kratjes naar vier hoog tillen. ‘Je moet wel een beetje fit zijn voor dit werk. Vooral in het begin had ik nog wel eens spierpijn.’ Ondertussen begint het hard te regenen. ‘Je hebt niet de beste dag uitgekozen om mee te gaan’, lacht Kees. Zelf kan de regen hem niet zoveel deren. ‘Natuurlijk heb ik liever zon, maar je hebt nou eenmaal geen invloed op het weer. Het hoort erbij’.
Vervelende situaties heeft hij gelukkig nog nooit meegemaakt. Iedereen is toch altijd blij hem te zien. Het is dan ook duidelijk zichtbaar dat Kees plezier heeft in zijn werk.
Toch wil hij uiteindelijk vrachtwagenchauffeur worden, want lange stukken rijden doet hij het liefst. Wel bij Tielbeke, want daar zit hij op zijn plek. ‘Ik vind het een goed bedrijf en de mensen zijn hartstikke leuk om mee te werken.’
ALS IK MOEST KIEZEN TUSSEN DIT OF WERKEN IN EEN SUPERMARKT, DAN KIES IK ZEKER VOOR DIT.
Halverwege zijn rit brengt Kees mij terug naar de loods, waar hij de nieuwe bezorger oppikt. Kees leert hem de fijne kneepjes van het vak, zodat hij na drie dagen meerijden zelf op pad kan. Het is niet de enige nieuweling, het aantal bezorgers groeit rap. Sommigen net als Kees voor 28 uur per week, anderen doen het als bijbaan naast hun studie. Kees snapt dit wel. ‘Als ik moest kiezen tussen dit werk, of werken in een supermarkt of fabriek, dan kies ik zeker voor dit.’
Doe de test en in een paar stappen weet je of we bij elkaar passen!
