Door Evelien Wolting – Collega Daan rijdt voornamelijk winkeldistributie diepvries en heeft het flink naar zijn zin als vrachtwagenchauffeur bij Tielbeke. Middels het opleidingstraject is hij de afgelopen jaren gegroeid van leerling tot vakbekwaam chauffeur CE. Ik mocht een dagje meerijden met deze vlotte collega.
In Raalte stap ik bij het distributiecentrum op om vandaag met collega Daan mee te rijden. Doorgaans rijdt hij als vrachtwagenchauffeur winkeldistributie diepvries maar af en toe ook zogeheten EFC. Dit zijn de boodschappen die de consument online besteld heeft maar die door de supermarktfilialen zelf uitgereden en bezorgd worden.
Daan heeft de karren met boodschappen voor maar liefst elf supermarktfilialen al geladen zodat we direct op pad kunnen. We rijden meteen door naar het eerste losadres in Lochem en ik heb dan ook genoeg tijd om mijn vragen op hem af te vuren.
Al van jongs af aan wist Daan dat hij vrachtwagenchauffeur wilde worden. “Regelmatig reed ik een rit met mijn vader mee. Hij vervoerde melk vanaf boerderijen naar zuivelfabrieken en hierdoor zag ik wat voor vrijheid je hebt in je werk als vrachtwagenchauffeur. Dat wilde ik ook! Sinds 2016 werk ik bij Tielbeke en heb ik intern de opleiding gevolgd tot vakbekwaam vrachtwagenchauffeur. Ik ben begonnen in het collivak in het crossdock. Hier mocht ik pakketten scannen en sorteren op postcode. Daarna ben ik al snel vrachtwagens gaan laden en lossen totdat ik zelf mocht gaan rijden op de bezorgbus. Vele jaren heb ik rijervaring mogen opdoen met het rijden van stukgoed. Eerst op de bezorgbus, daarna op de bakwagen en toen ik eenmaal rijbewijs CE had heb ik ook met de trekker-oplegger combinatie enige tijd stukgoed gereden. Ongeveer twee jaar rijd ik nu winkeldistributie en met name diepvries.”
“Regelmatig reed ik een rit met mijn vader mee en hierdoor zag ik wat voor vrijheid je hebt in je werk als vrachtwagenchauffeur.”
Daan is lekker aan het kletsen onderweg en verteld al dollend dat hij ondertussen beroepstoerist is geworden. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik Daan aan en vraag hem wat hij hiermee bedoelt.
“Van winkeldistributie wordt veelal gedacht dat je via de snelweg of autoweg van filiaal naar filiaal rijdt. Dit komt natuurlijk wel voor maar zo’n rit als vandaag is een mooi voorbeeld. We starten in Raalte en via de autoweg rijden we in één ruk door naar Lochem. Van hieruit rijden we eigenlijk alleen maar binnendoor via provinciale wegen naar onder andere Neede, Groenlo, Aalten en Tolkamer. Je komt hierdoor op werkelijk de mooiste plekken, van bosrijk gebied tot mooie toeristische dorpen. En tussendoor mag je nog goederen lossen en flauw zeuren met de medewerkers van de filialen. Vandaar de term beroepstoerist!”, zegt Daan lachend.
Bij de supermarktfilialen waar we komen om te lossen, is Daan net zo amicaal tegen de medewerkers als dat hij tegen mij is. “Ik kom hier regelmatig en heb inmiddels een band opgebouwd met deze mensen. Dat vind ik ook het allerleukst aan mijn werk; Omgang met mensen, gezelligheid bij de filialen waar ik kom en het rijden met een mooi groot voertuig.”
Eenmaal weer onderweg vertelt Daan dat hij ook weleens overnachtingsritten maakt als hij bijvoorbeeld naar het grensgebied van België en Frankrijk moet. “Af en toe behoort een overnachtingsrit erbij. Deze afwisseling in mijn werk vind ik leuk en vaak op de overnachtingslocaties kom ik regelmatig dezelfde collega’s tegen. Ik houd van slap ouwehoeren en gezelligheid en tijdens deze avonden komt dit regelmatig aan bod!. Dat vind ik ‘Typisch Tielbeke’, gezelligheid en lekker ouwehoeren met collega’s. Maar ook elkaar helpen als je er zelf niet uitkomt.
“Dat vind ik ‘Typisch Tielbeke’, gezelligheid en lekker ouwehoeren met collega’s. Maar ook elkaar helpen als je er zelf niet uitkomt.”
Met inmiddels al bijna een werkdag achter ons, valt mij op dat Daan niet veel eet in de cabine. “Ik ga straks even wat lekkers halen. Dat is het voordeel van het rijden van winkeldistributie! Ik heb vaak mijn koelkast goed gevuld met eten en drinken. Maar mocht ik onderweg toch stoppen om iets lekkers op te halen, dan koop ik nog weleens een frikandelbroodje. Mijn generatie is er mee opgegroeid!”, vertelt Daan lachend.
Ik ben benieuwd of Daan ook veel van huis is, ook omdat hij weleens overnachtingsritten heeft. “Bij Tielbeke is een wekelijkse vrije dag heel gewoon. Ik werk fulltime en ben elke dinsdag vrij. Om de twee weken rijd ik ook op zaterdag maar dit zijn op zich niet heel gek lange dagen. Ik ben mooi op tijd thuis om weekend te kunnen houden.”