In de cabine bij vrachtwagenchauffeur Paul

Door Evelien Wolting – Vrachtwagenchauffeur Paul is een bekend gezicht binnen Tielbeke door o.a. het item Medewerkers Vertellen.
Ruim drie jaar geleden schoof Tielbeke al eens bij hem en zijn gezin aan, aan tafel. Nu mag ik een dag met Paul meerijden om een indruk te krijgen van een werkdag als vrachtwagenchauffeur.

Gezinsuitbreiding

Ik rijd het terrein op van het distributiecentrum van een supermarktketen in Deventer, wanneer ik de herkenbare wagen van collega Paul al zie aankomen. Paul zwaait en wenkt naar mij dat ik al bij hem de vrachtwagen kan instappen. “Wat een timing dat we allebei tegelijk aan komen rijden. Leuk dat je vandaag met mij meegaat!”, zegt Paul vrolijk.
Ik feliciteer Paul nog met de geboorte van dochter Vayén, sinds twee maanden de nieuwste telg in de familie Brinkman. “Na drie jongens was het hoog tijd voor een meisje!”, vertelt Paul trots. “Nu is het gezin echt compleet!”.

Paul is onlangs veranderd van standplaats Raalte waar hij als chauffeur CE winkeldistributie diepvries reed. Nu rijdt hij vanaf standplaats én woonplaats Deventer winkeldistributie. “Ik vind het prettig dat ik nu dichtbij mijn werk woon en op de fiets naar mijn werk kan gaan. Hierdoor heb ik nóg meer tijd om met mijn gezin door te brengen!”

De tweede helft

Ondertussen heeft Paul de vrachtwagencombinatie al aan een dock gezet en lopen we samen naar binnen naar de planning van het distributiecentrum. “Dit wordt mijn tweede rit voor vandaag en bij de planning moet ik informeren waar ik vanochtend naartoe mag rijden. Zodra dat bekend is kan ik gaan laden, kunnen we nog een bakje koffie doen in de kantine en gaan we op weg naar het losadres.” Paul is vanmorgen al vroeg begonnen om een eerste rit te rijden naar supermarktfilialen in Ommen en Heino en heeft er al een halve werkdag op zitten. Bij de planning vraagt Paul of er rekening gehouden kan worden dat hij een korte rit kan maken. Vandaag komt er namelijk ook een filmmaker mee om Paul tijdens zijn werk te filmen voor onder andere de website van Tielbeke en diverse social media kanalen.

We hebben geluk, want een enkele rit naar Harderwijk ligt al klaar voor ons! Paul bedankt de planner vriendelijk en legt vervolgens aan mij uit waar hij zoal de goederen moet verzamelen voor het losadres in Harderwijk. “Eerst gaan we de gekoelde producten laden. Zodra dat is gebeurd, rijd ik naar een ander dock om de houdbare producten te kunnen laden. Fysiek is het absoluut geen zwaar werk omdat alles met een EPT geladen wordt.”

Chauffeur in gesprek met chauffeurs coördinator bij vrachtwagen

Praatje met collega’s

Wanneer Paul eenmaal is begonnen met het laden van de pallets met goederen, komt er een collega naar ons toe gelopen. Met grote regelmaat zijn de chauffeurs coördinatoren Marcel en Edward aanwezig op de standplaatsen om een praatje te kunnen maken met de chauffeurs. Zij zijn het aanspreekpunt voor Tielbeke chauffeurs zoals Paul, om zaken te bespreken rondom het werk maar ook wanneer er privéomstandigheden zijn die mogelijk invloed kunnen hebben op het werk.
Na wat kletspraat gaat Paul weer verder met het laden en ook ik maak nog even een praatje met de chauffeurs coördinator.

Nadat Paul de laatste pallet heeft geladen, controleert hij nogmaals de vrachtbrief en geeft hij aan dat we een bakje koffie kunnen gaan doen. In de kantine spreken we nog meer Tielbeke collega’s en enkele chauffeurs van de supermarktketen. Er is grote belangstelling voor Paul en ons gezelschap, want ondertussen is de filmmaker al begonnen met wat shots te maken.

loods medewerker aan het laden in de loods

Relaxed maar zeker enthousiast

Na een tijdje in de kantine te hebben gezeten met leuk gezelschap, vraag ik aan Paul of we al bijna op weg moeten. “De eerste rit met goederen moet altijd op een vastgestelde tijd geleverd zijn bij de filialen. Een tweede rit rijden hoeft namelijk niet altijd op gezette tijden, zolang de goederen maar voor sluitingstijd geleverd zijn. Ik ben dan echt relaxed aan het werk maar doe zeker niet minder mijn best. En daarnaast moet ik natuurlijk ook pauzes houden en mijn rust- en rijtijden naleven. Daar zijn we nu mee bezig!”, grapt Paul.

Onderweg naar Harderwijk in de cabine vertelt Paul nogmaals hoe blij hij is, nu hij vanuit Deventer winkeldistributie kan rijden. Ik werk 36 uur per week en heb een vaste vrije dag. Tijdens een werkdag begin ik vroeg en ben doorgaans ook vroeg in de middag weer op de standplaats. Hierdoor kan ik zelf mijn kinderen van school of van de opvang ophalen. Echt ideaal!”
“Ook het werk zelf is enorm prettig! Ik spreek veel collega’s en bij het dc en de filialen zijn de medewerkers allemaal even vriendelijk.”

Lossen in Harderwijk

De tijd vliegt enorm voorbij. Paul kletst lekker een eind weg en voor we het weten komen we al aan bij het winkelfiliaal in Harderwijk. We hebben een flinke lading bij ons want de Paasdagen staan voor de deur. Paul laat de vracht zien aan één van de winkelmedewerkers en vraagt waar het allemaal neergezet mag worden. “Ik kan de pallets wel voor het magazijn neerzetten en het vervolgens aan het winkelpersoneel overlaten maar ik help ze liever. Door op voorhand al bij hen te informeren waar ze het liefst de vracht willen hebben staan heb ik niet alleen de oplegger snel leeg, maar is het winkelpersoneel altijd blij met mijn komst en zijn ook zij behulpzaam! Je moet er samen een leuke werkdag van maken.”

Terug naar het DC

Paul is ruim een uur bezig om te lossen en als hij eenmaal klaar is vraagt hij aan een winkelmedewerker of er ook nog emballage is wat hij mee kan nemen. Die laat aan hem zien wat er allemaal mee retour mag. Een grote zak met lege flessen, papierafval en enkele karren kunnen mee terug naar het distributiecentrum in Deventer. “Er is bij het distributiecentrum een vast punt waar de emballage verzameld wordt. Bij elk filiaal vraag ik altijd of ik het mee retour kan nemen.”

Op de terugweg naar Deventer rijden we langs De Veluwe. “Mooi hé, die omgeving! Dat is ook een voordeel van mijn werk, op de meest mooi plekken rijden van Nederland.”, zegt Paul. “Soms kom je hier reeën en zwijnen tegen die oversteken. Ik let daardoor nog eens extra op mijn snelheid en houd de omgeving goed in de gaten.”
Weer aangekomen bij het distributiecentrum ziet Paul dat het wat drukker is bij de emballage en geeft aan dat hij nog wel even zal moeten wachten. “Ik heb geen haast hoor en zie daar toevallig nog een andere strijder, een Tielbeke chauffeur, en zal samen met hem rustig wachten totdat we de emballage kunnen lossen. Kan jij alvast beginnen met je weekend!”