Een goede eerste indruk maak je maar één keer. Met deze wetenschap in zijn achterhoofd, stapt Fons Zandbergen (22) eind 2016 bij de hoofdvestiging van Tielbeke binnen. Of hij wat meer informatie over de chauffeursopleiding kan krijgen en zichzelf mag voorstellen. Dat solliciteren tegenwoordig verreweg het meest via de e-mail gebeurt, deert hem niet. Die goede eerste indruk heeft hij in ieder geval gemaakt.
Niet alleen Fons maakt een goede indruk. Het ontvangst dat hij bij Tielbeke krijgt, geeft hem eveneens een goed gevoel. De joviale bromfietstechnicus is er al van overtuigd dat hij vrachtwagenchauffeur wil worden en heeft de smaak nu helemaal te pakken. Hij start met de interne opleiding bij Tielbeke.
HET GELUID DAT VRACHTWAGENS MAKEN, DAAR GENIET IK VAN
De eerste keer dat Fons op het bestaan van Tielbeke wordt gewezen, is wanneer hij op de weg zit. Een indrukwekkende vrachtwagen met levensgroot ‘Tielbeke’ op de weerzijden passeert hem. Het is niet te missen. “Iedere vrachtwagen die voorbijkomt, bekijk ik”, vertelt Fons. “Ik heb een passie voor techniek en voertuigen. Het geluid dat vrachtwagens maken, daar geniet ik van.”
Maar als je vrachtwagenchauffeur wilt worden , heb je meer nodig dan enkel een passie voor voertuigen. Je moet ook bereid zijn om lange dagen te maken, om te werken en leren tegelijkertijd en om zelfstandig te functioneren. Gelukkig is dit alles voor Fons geen probleem: “Het werk dat ik doe en de opleiding die ik nu volg, voldoen precies aan mijn verwachtingen”.
Fons is 32 uur per week aan het werk en op de maandag krijgt hij op het terrein van Tielbeke les. In de eerste periode van zijn opleiding werkte hij in de loods, waarna hij mocht gaan bezorgen met de bus. Inmiddels is hij toe aan de volgende stap: op pad gaan met de bakwagen. Tot slot zal hij opgaan voor zijn CE-rijbewijs waarmee hij een oplegger mag besturen.
“Ik kan niet wachten”, vertelt hij enthousiast. De goede en persoonlijke begeleiding vanuit Tielbeke maakt dat hij door de opleiding heen gevlogen is. De lesstof van Tielbeke kent hij van binnen en buiten.
Het is de vrijheid van het vak als chauffeur, die Fons aanspreekt. Dat geldt voor veel jongens en meisjes aan de chauffeursopleiding. De klasgenoten hebben stuk voor stuk een hoop met elkaar gemeen. “Ik heb hier al een paar vrienden opgedaan”, zegt Fons terwijl hij Sander en Alwin even verderop aanwijst.
Ook het feit dat je tijdens je opleiding al salaris krijgt, was voor Fons een pré om bij Tielbeke te solliciteren. “Ik heb afgelopen zomer van mijn spaargeld mijn motorrijbewijs kunnen halen en heb zelfs een motor gekocht”, knikt Fons trots.
AFGELOPEN ZOMER HEB IK VAN MIJN SPAARGELD EEN MOTOR GEKOCHT
Elk vrij uurtje dat Fons heeft, brengt hij door op zijn motor. Of hij nooit met tegenzin weer aan het werk gaat? “Welnee, ik ben geen klagerd. Bovendien zit ik hier goed op mijn plek. Ja, het is hard werken, maar met de juiste mentaliteit is dat toch geen probleem? Als je maar weet waar je aan begint…”