Martijn Russcher is de benjamin van Tielbeke. Met zijn 16 jaar is hij de jongste deelnemer aan het interne leerwerktraject. Onderdoen voor ‘de grote jongens’? Echt niet! Hij moet en zal chauffeur worden. En een hele goede!
Het is een leuk gezicht: Martijn die in zijn bordeauxrode 45 kilometer auto het terrein van Tielbeke oprijdt. De brede grijns op zijn gezicht verraadt de trots op zijn persoonlijke vervoersmiddel, waarmee hij elke dag vanuit Punthorst naar Lemelerveld rijdt. De breedte van zijn grijns als hij een vrachtwagen bestuurt, kan men zich nauwelijks voorstellen.
Het moment dat Martijn daadwerkelijk de cabine in kruipt, laat echter nog even op zich wachten. Zijn jonge leeftijd maakt dat direct chauffeur worden geen optie is. Hij is daarom gestart met een opleiding tot logistiek medewerker. Daarna zal hij beginnen met de opleiding tot vrachtwagenchauffeur.
Dat hij nog even moet wachten, deert Martijn niet. Ook van de werkzaamheden als logistiek medewerker geniet hij met volle teugen. De liefde voor transport en groot vervoer, heeft hij niet van een vreemde. “Mijn oudere broer is vrachtwagenchauffeur. Hij stuurt me vaak foto’s van mooie plekken toe. Daar gaat mijn hart sneller van kloppen”, vertelt de benjamin.
De keuze om bij Tielbeke in te stromen, maakte Martijn nadat hij via een Open Dag van de interne opleiding gehoord had. Of het hem bevalt? Nou en of! “Ik zou me zo weer aanmelden”, knikt hij. Het is vooral de goede sfeer die het hem doet: “We kunnen ontzettend met elkaar lachen hier.”
Dat Martijn de jongste is, maakt niet dat hij anders wordt behandeld. Hij presteert dan ook uitstekend en verwerft zo extra taken. “Sinds enige tijd mag ik zelfs rangeerwerkzaamheden uitvoeren”, vertelt hij, zijn blijdschap niet onder stoelen of banken stekend.
De uren in de schoolbanken staan Martijn duidelijk minder aan. Maar het hoort erbij, dat realiseert hij zich maar al te goed. Iedere dag komt hij een stukje dichter bij zijn droom: chauffeur worden. Dat hij tijdens zijn opleiding tot vrachtwagenchauffeur nog betaald wordt ook, beschouwt hij als een cadeautje. Van zijn loon kan hij sparen en onderdelen kopen die hij gebruikt tijdens het sleutelen aan brommers.
Want ja, is hij niet bezig met vrachtwagens dan is Martijn wel bezig met andere motorische voertuigen. En ook tijdens het sleutelen profiteert hij van wat hij bij Tielbeke leert. De belangrijkste les? “Nooit in paniek raken”, lacht hij.
Lees meer over leren bij Tielbeke!