Martin is een veelzijdige collega met een verrassend carrièrepad en een flinke passie voor fietsen. Ooit begon hij met een opleiding administratief medewerker en werkte hij onder andere bij defensie. Daar kreeg hij de kans om zijn vrachtwagenrijbewijs te halen, iets wat zijn leven een onverwachte draai gaf. Inmiddels werkt hij al meer dan vier jaar bij Tielbeke in Lemelerveld, combineert hij zijn werk met een grote passie voor racefietsen en geniet hij vooral van de vrijheid die zijn werk hem biedt.
Ooit dacht Martin dat hij thuishoorde achter een bureau. Hij volgde een administratieve opleiding, werkte onder andere bij Defensie en koos zelfs na het behalen van zijn vrachtwagenrijbewijs eerst weer voor een kantoorfunctie. Maar na verloop van tijd begon het toch te kriebelen. Het chauffeursvak groeide er langzaam in. En nu, ruim vier jaar later, weet hij zeker dat hij de juiste keuze heeft gemaakt. “Ik heb altijd gezegd dat ik een kantoorbaan wilde,” vertelt hij lachend. “Maar zoals je ziet, is dat toch anders gelopen.” Op fijnmazige distributie voelt Martin zich helemaal op zijn plek. Geen dag is hetzelfde: meerdere adressen, verschillende soorten ladingen en veel contact met klanten. Die afwisseling houdt het werk voor hem interessant. Daarnaast is hij regelmatig te vinden in de loods om bij te springen waar nodig, juist die combinatie vindt hij prettig.
De vrijheid die hij als chauffeur ervaart, vindt Martin het mooist aan werken bij Tielbeke. Hoewel veel chauffeurs dat tegenwoordig anders zien, legt hij het zo uit: “Het is maar net hoe je vrijheid interpreteert. Natuurlijk is het niet meer zoals vroeger, toen werd je op pad gestuurd en had niemand een telefoon, je kon elkaar nauwelijks bereiken.” Maar juist in die veranderde werkwijze ziet hij nu ruimte. “Bij Tielbeke kan ik gewoon werken op de manier die bij mij past. Als ik denk dat iets handiger of efficiënter is, dan krijg ik de vrijheid om dat te doen zonder gedoe. Je wordt hierin losgelaten; zolang je je werk af hebt, komt het goed. En in overleg met de planning is veel mogelijk.” Martin vindt het ook fijn dat hij niet uren hoeft te rijden voor een losadres en dat hij onderweg vaak contact heeft met mensen. “En over het uitzicht hoef ik denk ik niet veel te zeggen.”
“Mijn passie voor fietsen
begon bij Tielbeke”
Naast zijn werk bij Tielbeke is Martin een fanatiek racefietser, een passie die bij Tielbeke is ontstaan, vertelt hij lachend. “Sporten heeft altijd wel bij me gehoord, maar jarenlang deed ik er eigenlijk weinig mee. Tot dat ik bij een rijbewijskeuring hoorde dat ik suikerziekte had, dat was even slikken. Toen wist ik, ik moet beter voor mezelf gaan zorgen. In diezelfde periode begon ik bij Tielbeke, midden in de coronatijd. Sportscholen waren gesloten en de obstakelrun in Nijverdal, waarvoor ik trainde, werd afgeblazen. Toen ben ik opnieuw gaan zoeken naar een manier om in beweging te blijven.” Martin werkt vier dagen in de week met een vaste vrije dag op woensdag. “Bij Tielbeke kreeg ik het idee om op de fiets naar mijn werk te komen, het is tenslotte maar 16 kilometer.” Via Marktplaats kocht hij een racefiets. “Op maandagochtend gaat de fiets achter in de auto, dan fiets ik maandagavond en dinsdagochtend van en naar Lemelerveld. Op dinsdag gaat de fiets weer mee in de auto en op donderdag en vrijdag herhaal ik dat ritueel.” Inmiddels is dat vaste schema wat losgelaten door de drukte, maar het bracht wel een nieuwe passie tot leven. Hij kocht een betere racefiets, sloot zich aan bij een fietsclub in Nijverdal en fiets daar met anderen tochten van zo’n 60 kilometer. Ook gaat zijn fiets tegenwoordig mee op vakantie.
In september 2025 doet Martin mee aan de Ride for the Roses, een fietstocht van 100 kilometer voor het KWF. “Ik fiets niet alleen omdat ik het leuk vind en vanwege mijn suikerziekte, maar ook omdat mijn vader is overleden aan kanker. Iedereen kent wel iemand die met deze ziekte te maken heeft, en ik heb het van dichtbij meegemaakt.” Hoewel hij geen streefbedrag had, heeft hij al veel donaties ontvangen. “Fietsen is voor mij niet spannend, dat kennen mensen wel van mij, maar dat mensen mij steunen motiveert enorm.” Martin krijgt ook veel steun van collega’s. “Veel collega’s hebben al gedoneerd en tonen interesse in mijn actie. Het is geweldig om te zien hoe ze me steunen.”
Tot slot wil hij zijn collega’s meegeven dat bewegen goed voor je is. “We bewegen tijdens het werk wel veel, maar sporten is net even anders. Het helpt je om je hoofd leeg te maken en geeft een andere mindset.”
Op de fiets heeft Martin geen grote ambities. “Ik wil gewoon lekker blijven fietsen op mooie plekken. Misschien ooit de Elfstedentocht, al moet je daarvoor ingeloot worden. Dat lijkt me echt fantastisch om te kunnen afvinken.” Ook in zijn werk zoekt hij het graag in de mooie routes. Juist die kleine, landelijke weggetjes met een prachtig uitzicht maken zijn werk extra bijzonder. “Dat zijn de uitdagingen die ik leuk vind, niet per se de makkelijkste route, maar wel de mooiste.”