fbpx
check chevroncircle-arrow facebook linkedinminusnotification-closeplus search-glass twitterwhatsapp youtube
Vacatures 2 nieuw
2 nieuwe vacatures east

Onder de vleugels met Chauffeur Wout

Groot op de weg, klein in detail

Wout Kamsteeg is al 38 jaar vrachtwagenchauffeur in hart en nieren, waarvan de laatste vijf jaar bij Tielbeke in Apeldoorn. “Een goede werksfeer, goed materiaal en een mooi bedrijf: dat vind ik belangrijk”, vertelt hij. Maar wat er echt uitspringt? Zijn passie! Wout ademt vrachtwagens, en dan vooral DAF-trucks. Wat begint met een werkdag op de weg, gaat thuis naadloos over in zijn hobby: modelbouwen. Miniatuurtrucks, tot in detail nagemaakt, vullen zijn huis en tonen dezelfde passie voor transport als die hij onderweg uitstraalt. 

Vanaf jongs af aan wist Wout het al zeker, hij wilde vrachtwagenchauffeur worden. Op de lagere school kwam hij voor het eerst in aanraking met een DAF-truck en sindsdien is hij groot fan. Ondanks dat Wout inmiddels bijna 40 jaar chauffeur is, heeft hij in al die jaren slechts 5 jaar op een DAF gereden. Jammer? Niet per se. “Mijn werkplezier vind ik belangrijker dan het merk vrachtwagen waarmee ik rijd”. Toch kreeg Wout in 2024 een onverwacht cadeau. Op Valentijnsdag mocht hij bij Tielbeke een gloednieuwe DAF in ontvangst nemen. Tegenwoordig rijdt hij vijf dagen per week distributieritten voor Welkoop. Lange ritten, weinig stops, precies het soort werk waar hij het meeste van geniet. Het was zelfs de reden waarom hij destijds voor Tielbeke koos. Dat hij dit werk nu mag doen met zijn favoriete merk vrachtwagen, voelt nog altijd een beetje onwerkelijk. “Elke dag als ik ernaartoe loop, dan kan ik het soms nog niet geloven”.  

Naast zijn werk als vrachtwagenchauffeur is Wout ook in zijn vrije tijd omringd door vrachtwagens. Zijn grootste hobby? Het bouwen van miniatuurtrucks. Wat ooit begon met eenvoudige bouwpakketten, groeide uit tot een passie waarin hij vrachtwagens op een schaal van 1:87 tot in het kleinste detail nabouwt. Het merk dat hij het vaakst onder handen neemt, is natuurlijk DAF. “Mijn favoriete model, en ook een beetje mijn jeugdsentiment is de DAF 2800 takelwagen. Die heb ik vroeger zó vaak zien rijden”. Ondanks het kleine formaat zijn dit juist de projecten waar Wout het meest van geniet. Vooral het namaken van onderdelen die niet standaard in een bouwpakket zitten, ziet hij als een mooie uitdaging. Tegenwoordig maken 3D-printers hun opmars binnen de modelbouw, maar Wout staat daar dubbel in. “Aan de ene kant verrijkt het de hobby, maar aan de andere kant is het ook een beetje de doodsteek. Vroeger moest je zelf alles maken, nu kun je bijna alles bestellen of laten printen”. Voor Wout zit de echte voldoening in het zelf maken. “Het mooiste is alles wat er niet is, zelf bouwen. Daar krijg je vaak ook de meeste waardering voor”.  

“van kinderdroom tot realiteit”

Wat zijn collectie extra bijzonder maakt, is een vitrinekast vol met modellen van vrachtwagens waarop hij zelf gereden heeft. Van de eerste truck bij Malenstein-Ede tot de DAF waar hij nu dagelijks mee onderweg is. Elk model vertelt een stukje van zijn loopbaan. Die laatste bouwde hij zelfs twee keer. Eén staat thuis in de kast, de ander heeft hij in zijn cabine geplaatst. “Op deze manier kan ik ook zien waarmee ik rijd, want als ik erin zit, zie ik ‘m zelf niet,” lacht Wout. De schaalmodellen vormen samen een tastbare tijdlijn van zijn carrière. “De vrachtwagens waarop ik heb gereden zijn er niet meer, die zijn verkocht of naar de sloop gegaan. Op deze manier blijven ze toch een beetje leven”. Voor Wout zijn het geen gewone modellen, maar herinneringen in miniatuur. “Het is mijn werk, mijn leven. Ik voel me nergens anders zo op mijn gemak als achter het stuur van een vrachtwagen”.  

Als het aan Wout ligt, blijft hij tot aan zijn pensioen bij Tielbeke. “Ik heb plezier in mijn werk en verlies het bedrijf nooit uit het oog”. Omdat zijn inzet niet onopgemerkt blijft, voelt hij zich gewaardeerd als collega.  Flexibele inzet en zijn hart voor de zaak. “Het is geven en nemen, en zo zit ik ook echt in elkaar als persoon”. Hoewel hij standplaats Apeldoorn heeft en niet vaak in Lemelerveld komt, vindt hij het altijd leuk om daar even een rondje te doen. “Het voelt als thuiskomen. Je ziet dan de mensen met wie je dagelijks contact hebt”. Hoe hij zijn pensioen straks gaat invullen, weet Wout nog niet precies. “Ik wil vooral genieten van mijn kinderen en kleinkinderen. En aan de ene kant lijkt het me heerlijk om wakker te worden en gewoon niks te hoeven”. Of hij dan echt helemaal stopt met rijden? Dat weet hij nog niet. “Ik ga het vrachtwagen rijden wel missen, maar ik heb gelukkig nog genoeg tijd om over mijn pensioen na te denken”.  

Voorlopig geniet Wout nog volop van de uitzichten onderweg. “In een vrachtwagen zit je een stuk hoger. Je kijkt over de vangrail heen in plaats van ertegenaan. Je ziet gewoon veel meer”. Het liefst rijdt hij binnendoor; lange rechte stukken snelweg vindt hij maar saai. “Geef mij maar die mooie landelijke routes”. Na bijna vier decennia achter het stuur is Wout nog lang niet uitgekeken!