Je kunt veel over Ian Beekelaar zeggen, maar een ochtendhumeur heeft de 52- jarige vrachtwagenchauffeur van Tielbeke allerminst. De geboren en getogen Zandvoorter staat moeiteloos vroeg op, wat voor een vrachtwagenchauffeur geen overbodige luxe is. Neuriënd staat hij om vier uur ’s nachts een kop thee te maken en een koelbox te vullen. Je zou er haast zelf van gaan neuriën.
Tot 1993 kroop Ian vaker om vier uur ’s nachts ín bed dan dat hij er op dat tijdstip uitging. Hoewel zijn leven als barman hem goed beviel, besloot hij zich toch te laten omscholen tot vrachtwagenchauffeur. Hij wilde zijn eerste dochter zekerheid kunnen bieden. Spijt? Geen dag!
Dat Ian dol is op zijn werk, zie je direct als je hem zijn ochtendritueel ziet uitvoeren. Treuzelen is er niet bij. “In vijftien minuten ben ik klaar”, vertelt hij. Toegegeven: zijn boterhammen smeert hij in de avonduren.
BIJ TIELBEKE IS HET ALLEMAAL ERG GOED GEREGELD”
Vanaf Ian zijn woonplaats Wierden, is het een kleine drie kwartier rijden naar Lemelerveld. Hier haalt hij zijn bakwagen op, die al geladen klaarstaat. “Wat een luxe hè?”, grapt Ian. In Zandvoort – waar Ian tot voor kort woonde en werkte – was dat wel anders. “Daar moest ik zelf laden”, vertelt hij. “Wat dat betreft is het bij Tielbeke allemaal erg goed geregeld. Het is een zeer professionele organisatie.”
De verhuizing van Zandvoort naar Wierden, bereidde Ian zorgvuldig voor. Hij wilde graag bij grote liefde Annelies gaan wonen, maar alleen als hij een leuke baan zou vinden. “Tijdens het kennismaken bij Tielbeke, wist ik al dat het goed zat”, blikt Ian terug.
Het is vooral de vierdaagse werkweek die het hem voor Ian doet. Iedere maandag is hij vrij, net als Annelies.
Ian vindt vrije tijd bijzonder belangrijk: “Je leeft niet om te werken, maar werkt om te leven!” En als je werkt, doe je werk dan met plezier. “Als je een avontuurlijk type bent, is het fantastisch om vrachtwagenchauffeur te zijn. Je maakt een heleboel mee en hebt een hoop verantwoordelijkheid”, aldus de levensgenieter pur sang.
ALS JE AVONTUURLIJK BENT, IS VRACHTWAGENCHAUFFEUR ZIJN FANTASTISCH”
Avontuurlijk is Ian zelf in ieder geval: “Ik bezorg stukgoed, wat betekent dat ik op veel verschillende adressen spullen aflever. Ik kom in de meest gekke situaties terecht. Maar dat vind ik geweldig! Net zoals het contact met de mensen.” Dat de werkdruk soms hoog is, ontkent hij niet. “Maar”, voegt hij er knipogend aan toe, “ik laat mij niet gek maken!” En misschien is dat wel het enige juiste motto.