In de cabine bij vrachtwagenchauffeur Erik

Door Evelien Wolting – Van Nederland naar o.a. Aruba en Colombia, en weer terug naar Nederland. Erik heeft
ondertussen al veel van de wereld gezien maar voelt zich thuis in woonplaats Raalte én bij Tielbeke in Lemelerveld.

Dagje meerijden

Om een indruk te krijgen hoe een werkdag er zoal uitziet van een chauffeur fijnmazige distributie, mocht ik een dagje meerijden met collega Erik. Bij de chauffeursbalie in Lemelerveld sta ik op deze goedlachse collega te wachten. Wanneer Erik arriveert loopt hij glimlachend op mij af. “We gaan er een gezellig dagje van maken! Maar let op, ik ben vandaag bezorger!”, zegt hij met een grote knipoog. Vragend kijk ik hem aan, ik dacht toch echt met een vrachtwagenchauffeur vandaag mee te gaan…

Erik rijdt op een bakwagen als stukgoedchauffeur en komt in zowel dorpen bij de mensen thuis als in stedelijk gebied bij de zakelijke klanten.
Vandaag staat de bakwagen al vooraf geladen klaar. Erik vertelt dat hij naast zijn werk als chauffeur ook het team van het crossdock regelmatig helpt met de wagens te laden. “Die diversiteit in mijn werk vind ik oprecht leuk. Zo is elke dag weer anders en krijg ik geen sleur in mijn werk!”

Bezorger of toch vrachtwagenchauffeur?

Onderweg naar het eerste losadres in Markelo ben ik dan toch wel nieuwsgierig naar de eerder gemaakte opmerking van Erik. Namelijk, dat hij zichzelf bezorger noemt in plaats van vrachtwagenchauffeur. Hij begint dan ook hardop te lachen en vertelt: “Ik zeg dat altijd gekscherend, ik ben bezorger! Dat komt omdat ik als vrachtwagenchauffeur fijnmazige distributie van adres naar adres rijd en pakketjes aflever. Of het nu pallets vol goederen zijn of losse dozen, ik maak veel stops en heb doorgaans altijd vrolijke ontvangers. Het verschil met de pakketbezorgers is dat ik in een groter en vooral mooier voertuig rijd! En natuurlijk de uitdaging wat betreft de goederen. Met behulp van een EPT kan ik bijvoorbeeld zware producten, zoals een bigbag met houtpallets, eenvoudig vanuit de wagen bij de klant op de stoep bezorgen.”

Of het nu pallets vol goederen zijn of losse dozen, ik maak veel stops en heb doorgaans altijd vrolijke ontvangers.

Van militair naar chauffeur

Eenmaal samen op weg merk ik dat Erik een vrolijke en vooral vlotte prater is. Hij begint te vertellen dat hij na de middelbare school, direct in dienst is gegaan bij het Korps Mariniers. Na zeven jaar infanteriewerk te hebben gedaan, heeft Erik vervolgens 2 jaar in de logistiek gewerkt bij het Korps Mariniers. Daar heeft hij ook het C-rijbewijs behaald. Defensie schafte destijds nieuwe Scania’s aan en dat leek hem wel wat! Een groot voertuig rijden en in een echte mannenwereld aan het werk.

Erik vertelt in geuren en kleuren dat hij na vele uitzendingen en oefeningen in het buitenland bij de infanterie, uiteindelijk als marinier gestationeerd was in Aruba. “Ik heb het op Aruba enorm naar mijn zin gehad bij Defensie! Op en vanuit zee was ons doel om de veiligheid te waarborgen waarbij ik een Boston Wheeler-boot jarenlang heb bestuurd. Een mannenwereld waar je kameraden voor het leven maakt!”

DE KLIK WAS ZO GOED MET TIELBEKE, DE SAMENWERKING WAS IN HET EERSTE GESPREK AL BEKLONKEN!

Chauffeur Erik achter het stuur bekijkt zijn ritten

Uiteindelijk na een mooie carrière bij Defensie is Erik dan toch weer in Nederland terug gekomen en ik ben dan ook nieuwsgierig hoe dat zo is gekomen! “In 2008 heb ik mijn vrouw in Colombia leren kennen en in 2011 zijn we samen naar Nederland gekomen omdat mijn contract als beroepsmilitair af liep. In Nederland, en met name in Raalte, liggen toch mijn roots en ik begon het enigszins te missen. Vanuit mijn werk bij Defensie had ik al de benodigde rijbewijzen en werkervaring als chauffeur. Ik heb dan ook slechts twee sollicitaties de deur uit gedaan op de functie als vrachtwagenchauffeur. Maar de klik was zo goed met Tielbeke, dat de eventuele toekomstige samenwerking al in het eerste gesprek na een half uur beklonken was!”

Van heel hard werken naar je best doen

Zo op het oog lijkt Erik een relaxte collega die met plezier als chauffeur aan het werk is en ik vraag aan hem of hij weleens stress ervaart. “Na 6 jaar in dienst bij Tielbeke ken ik inmiddels het klappen van de zweep en weet ik de rust te bewaren in mijn werk. In het begin van mijn carrière bij Tielbeke wilde ik de hele rittenlijst op de geplande tijden rijden. Voor mij was dit niet te doen! Ik ging fouten maken, reed vaak onnodig van A naar B en weer terug naar A. Nu heb ik echt wel de slag te pakken en ben van heel hard werken naar je best doen gegaan.”

DIE DIVERSITEIT IN MIJN WERK VIND IK OPRECHT LEUK. ZO IS ELKE DAG WEER ANDERS EN KRIJG IK GEEN SLEUR IN MIJN WERK!

Ik merk gedurende onze werkdag samen dat Erik inderdaad de rust goed weet te bewaren. Bij een particulier bezorgadres is namelijk de ontvanger niet aanwezig en Erik belt met de klant. Deze geeft aan dat de pallet met goederen op de oprit geplaatst mag worden en stemt dit ook af met de planner op ons kantoor in Lemelerveld. Na circa twintig minuten weet Erik, in goed overleg met zowel de klant als leverancier, de pallet te lossen op de afgesproken plek.

Na nog enkele losadressen bij zakelijke klanten zit ons dag samen er alweer bijna op en rijden we richting Lemelerveld.

Juiste balans tussen werk en privé

Op de weg terug praten Erik en ik over van alles en ook zijn gezin komt ter sprake. “Ik ben trotse vader van 3 kinderen, twee tienermeiden en een zoon van 8 jaar.” “Maar we hebben niet stil gezeten!”, lacht Erik. “In mei verwachten we ons vierde kindje en dan lijkt het gezin voor nu compleet.” Best druk lijkt mij, een gezin wat straks uit zes personen bestaat. Ik vraag dan ook belangstellend hoe hij zijn privéleven combineert met zijn werk. “Ik werk op maandag van 8.00 tot 14.00 en dinsdag tot en met vrijdag volledige werkdagen. Zo heb ik in het weekend tijd voor mijn gezin, vrienden en met een plankje gezelligheid (lees:borrelpank).”