James is 40 jaar en werkt nu iets langer dan 2 jaar bij Tielbeke. Hij is altijd automonteur geweest en daar reed hij al af en toe met grotere aanhangers. Hij haalde revisieauto’s op van verschillende plaatsen. Maar dit was niet het werk wat hij voor altijd wilde blijven doen. Automonteur zijn is zwaar werk, wat lastig vol te houden is tot je 67e.
Een vriend van James is ook vrachtwagenchauffeur – die had altijd goede verhalen. Zo kwam James bij Tielbeke terecht. Na een telefoontje met de vraag of Tielbeke kon helpen om zijn vrachtwagen rijbewijs te halen, mocht hij op sollicitatiegesprek komen.
“Vanaf het begin toen ik op het hoofdkantoor in Lemelerveld binnenliep, voelde ik me hier op m’n plaats. Het sollicitatiegesprek was kort, maar krachtig. Het voelde van beide kanten goed, dus konden we starten. Een half jaar later had ik mijn rijbewijs gehaald en mocht ik aan de bak. Mooi snel de weg op!”
Qua begeleiding is het bij Tielbeke ook goed geregeld volgens James. “Zodra je begint, word je niet aan je lot overgelaten. De eerste paar keren gaat er een mentor chauffeur met je mee op pad de wagen in en maakt je wegwijs in het distributiecentrum. Maar hij helpt je ook met met de routes, de boordcomputer en het laden en lossen. Dit laatste doen we namelijk met EPT’s (electronic pallet trucks) en dat is de eerste keer een beetje klungelen. Maar, ik ben ontzettend blij dat ze er zijn! We vervoeren vaak zware producten, wat met een handpompwagen niet te doen is. Ik vind mijn werk dan ook niet zwaar. Ik beleef er plezier aan, ben lekker onderweg en heb genoeg afwisseling.”
Vandaag vertrekken we vanuit het distributiecentrum in Heteren. Tijd voor een mooi rondje: van Heteren naar Vlaardingen, Maassluis, Rotterdam en weer terug naar Heteren.
Behendig draait James de vrachtwagen. “Zo kunnen we straks gemakkelijk wegrijden.”. Tijd om de eerste lading naar het filiaal te brengen. “De mensen die bij de locaties werken zijn ontzettend aardig! Ik krijg bijna bij iedere stop wel een kop koffie aangeboden en altijd tijd voor een praatje met. Gezellig!”
James neemt de emballage, ook wel fust genoemd, weer mee terug. “Vanavond in Heteren laden we dit allemaal weer uit. Alles wordt gesorteerd en gerecycled waar het kan.”
Tijd om weer op pad te gaan dus op naar Maassluis! Op de vraag wat James van zijn werk vindt, is hij hier kort over: “Super! Ik ben echt erg blij met mijn werk. De meeste collega’s werken 4 dagen per week maar ik heb ervoor gekozen om 5 dagen per week te werken. Ik kan altijd afbouwen als ik ouder word maar voor nu vind ik dit perfect. Op zondag en maandag heb ik weekend. En soms, als ik een enkele rit rijd, ben ik ook om 15.00 uur alweer thuis. Dat is prima te doen!
Ik kies er ook voor om iedere dag gewoon thuis te eten, ook als ik een wissel rit (2 op een dag, dus een dag van 5.00 uur tot ongeveer 19.00uur) heb. Dat is echt quality time en zorgt er ook voor dat ik gezond en lekker eet. Toch beter dan onderweg ergens bij een wegrestaurant te zitten.“
Zeg James: wat is dan het leukste aan je werk?
“De veelzijdigheid en afwisseling! Elke dag is weer een verrassing waar je naartoe gaat. Ik heb nog steeds niet ieder filiaal in Nederland of België gehad en ik rijd ook niet vaak dezelfde routes. Moet je nagaan op hoeveel mooie plekjes je komt.”
Zo ben ik wel eens naar Bastogne gereden in België, dwars door de Ardennen, richting de Franse grens. Prachtig.
Of Oostende, ook erg mooi. Je voelt je vrij, je rijdt op je eigen tempo en bepaalt je eigen pauzes. Je kunt stoppen op de mooiste plekjes. Ik waardeer dat echt van mijn werk
“Ik vind alles bij Tielbeke zelf ook goed geregeld. We hebben goed materiaal en goede wagens. Door Covid-19 hebben we al een tijdje geen echte feestjes meer gehad maar die worden wel echt gegeven. Zoals een Oktoberfest, een kerstmarkt en in de zomer vieren we een feestje met een hapje en een drankje en krijgen we toffe cadeaus van Tielbeke. Het is een familiebedrijf en dat merk je echt. Ze zorgen goed voor hun werknemers en je voelt je gewaardeerd. Ik ben ook trots dat ik hier aan het werk ben.”
De weg wordt vervolgd naar Rotterdam. Hier is het druk op straat en er is geen speciale plek om te laden en te lossen. Ook dit is onderdeel van het vak! James keert de vrachtwagen vakkundig op een kruispunt en zet ‘m netjes en aan de kant. Om te zorgen dat mensen niet tegen de laadklep aanrijden of fietsen zet James er een pallet met vracht achter. Die zien de mensen wel altijd, dus is het veilig. Zo kan hij veilig alles in- en uitladen van en naar het filiaal.
Er gaat zo’n 245 liter diesel in de tank! Da’s niet mis. Maar tanken gaat natuurlijk een stuk sneller dan met een personen auto. Nu kan de collega die deze wagen morgen mee krijgt direct op pad. “Dat doe je voor elkaar!’
Terug in Heteren parkeert James de vrachtwagen aan het dock. Bak open en naar achteren. We lopen naar binnen om de emballage (fust) eruit te halen. James laadt zijn pallets uit en veegt de bak nog even schoon. Alles is weer netjes en klaar voor de volgende rit morgenvroeg!